Projekt adaptacji zabytkowej kamienicy, znajdującej się w wyjątkowej lokalizacji, w sąsiedztwie Dworca Łódź Fabryczna oraz Nowego Centrum Łodzi, dla planowanego Centrum Nauki i Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego.

Zachowana została architektoniczna tożsamości obiektu, dlatego widoczne jest nawiązanie do historii budynku, zarówno do dziewiętnastowiecznych korzeni kamienicy, jej lokalizacji w dawnym pasażu Mayera, jak i do działalności dawnego sklepu Pewex, którego reklama Motyl to rozpoznawalny łódzki mural.

Punktem wyjścia było zdefiniowanie lokalizacji wejścia głównego do budynku, który jako dawna kamienica mieszkalna posiadał 2 wąskie wejścia do klatek schodowych i prześwit bramowy dla pojazdów.
Likwidując przestrzeń zewnętrzną przed wejściem głównym, utworzono atrakcyjny, dwupoziomowy, podcień dostępny z ulicy Sienkiewicza poprzez dawne wejście i 3 nowe otwory drzwiowe w miejscu dawnych okien oraz przez szerokie przeszklone drzwi – dostępny z zaprojektowanego Placu Motyla.
Podcień jest naturalnym poszerzeniem wąskiego chodnika ulicy Sienkiewicza przed głównym wejściem do budynku.

W centrum zlokalizowano patio, przykryte szklanym dachem o oryginalnym kształcie nawiązującym do szczytu ściany podwórka od strony głównej klatki schodowej. Od strony ogrodu patio zamknęła przeszklona bryła podestów widokowych. W ten sposób powstała centralna wielofunkcjonalna przestrzeń wspólna z możliwością jej „doświadczania” z różnych stron i poziomów.
Wzdłuż jego północnej krawędzi zaprojektowano balkony pełniące funkcję komunikacyjną dla pomieszczeń znajdujących się w wąskiej oficynie. Patio stanowi rodzaj węzła komunikacyjnego dla wszystkich kondygnacji. Na parterze ma bezpośrednie połączenie z hallem wejściowym, główną klatką schodową, działem ekspozycji, sklepikiem, kawiarnią, wyjściami do ogrodu, klatką schodową na poziom ekspozycji piętro wyżej, schodami do galerii.

Zaprojektowano pięć głównych stref funkcjonalnych zorientowanych wokół centralnego przeszklonego patio wraz z funkcjami uzupełniającymi.

Na parterze znajdzie się centralna część strefy ekspozycyjno–wystawienniczej wraz z funkcjami towarzyszącymi, reprezentacyjny hall, portiernia i szatnia. Na tej kondygnacji znalazły się również kawiarnia oraz sklepik UŁ. Strefa ekspozycyjna kontynuuje się w piwnicy budynku, tworząc atrakcyjny labirynt.

Pierwsze piętro zaprojektowano niemal w całości jako strefę ekspozycyjną z możliwością przejścia wokół przeszklonego patio. Znalazły się na nim również uzupełniające tę funkcję biura.

Funkcje piętra 2 oraz 3 wypełniają się według tej samej zasady. W południowej oficynie wydzielono część z sześcioma mieszkaniami oraz dużą, wspólną kuchnią, w oficynie północnej część biurową dla administracji obiektu. W budynku frontowym obiektu znalazła się strefa biurowo-edukacyjna z biurami oraz miejscami do coworkingu i zajęć edukacyjnych umożliwiająca łatwą adaptację do potrzeb użytkowników budynku.